یکی از بهترین روش های زیبایی دندان ایمپلنت است، استفاده از ایمپلنت میتواند زیبایی زیادی به چهره شما بدهد اما باید توجه داشته باشید که پیش از انجام ایمپلنت دندان حتما قالب گیری ایمپلنت انجام شود.
لیست موضوعات
Toggle
قالب گیری ایمپلنت به دو روش انجام می شود که متخصص ایمپلنت باید نسبت به هر دو روش قالب گیری اگاهی لازم را داشته باشد و به بهترین شکل ممکن قالب گیری را انجام دهد وبیمار خود را درمان کند. هرکدام از این روش ها، مراحل خاص خود را دارند. این دو روش عبارت اند از:
1.قالب گیری ایمپلنت به روش تری باز(مستقیم)
2.قالب گیری ایمپلنت به روش تری بسته(غیر مستقیم)
این نوع قالب گیری جزء بهترین ومهم ترین روش های قالب گیری ایمپلنت است. برای شروع این مرحله اولین گام خارج کردن هیلینگ می باشد که برای این کار با پیچ گوشتی دستی و با چرخ پاد ساعت گرد، پیچ هیلینگ باز می شود، در این مرحله پایه ی دندان نباید هیچ گونه بافت نرم واستخوانی داشته باشد و همچنین پایه ی زیبایی ایمپلنت بررسی شود.
بعد از خارج کردن هیلینگ، مرحله ی مربوط به فیکسچر است که از دیگر مهم ترین وضروری ترین مراحل قالب گیری ایمپلنت است.(این مرحله از قالب گیری نیازمند رادیوگرافی است تا از محل قرار گیری فیکسچر به بهترین شکل ممکن اگاه شویم). در روش قالب گیری ایمپلنت با روش تری باز، ایمپلنت مانت گزینه ی مناسبی است وباچرخش دستی ساعت گرد، پیچ داخلی(فیکسچر) در جای خود محکم می شوند.
قالب گیری ایمپلنت به روش مستقیم باید با کمک یک سری از تجهیزات انجام شوند که بتوان مراحل به بهترین شکل ممکن طی کرده و بیمار را درمان کند. قالب گیری به روش تری باز شامل هنین دو مرحله نمی شود. یکی دیگر از مراحل ایمپلنت به روش تری باز میتوان به تزریق ماده سیلیکونی در اطراف مانت اشاره کرد، محل درمان باید با این ماده پر شود و اضافه ی ان پاک گردد. در این مرحله مانت بعد از قالب گیری از دهان خارج می شود و هیلینگ دوباره سرجای خود قرار داده می شود. هریک از مراحل قالب گیری ایمپلنت به روش تری باز نیازمند زمان است بنابراین بیمار برای انجام بهتر هریک از این مراحل بایستی صبر وحوصله به خرج دهد.
دومین روش قالب گیری ایمپلنت قالب گیری به روش تری بسته است که در این روش قالب گیری تعداد واحد های ایمپلنت مورد استفاده کمتر هستند. در این روش قالب گیری اگر انتخاب اباتمنت ممکن نباشد از قالب گیری در سطح فیکسچر استفاده می شود.
یکی از مراحل مهم ایمپلنت قالب گیری است که دقت و تخصص در آن اهمیت زیادی دارد. گاهی اوقات بعضی اقدامات از نظر مراجعه کننده بسیار ساده و بی اهمیت است مثلا احتمال این وجود دارد که بعضی از مراجعین قالب گیری را بی اهمیت بدانند درصورتی که اگر آن بخش درست انجام نشود مشکلات غیر قابل جبرانی را باخود به همراه دارد.
به این دلیل قالب گیری اهمیت زیادی دارد که باهدف انتقال موقعیت دهان(اباتمنت) به صورت صحیح به لابراتور انجام می شود و در نهایت کارهای لابراتوری برای ساخت روکش نهایی بیمار انجام می شود و پروتز به درستی در جای خود روی دندان قرار می گیرد. ایمپلنت که یک جراحی سرپایی و کوچک است، در اکثر موارد در مطب دندانپزشک و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. بعد از نصب ایمپلنت ۶تا۱۲ هفته طول می کشد که استخوان های اطراف ایمپلنت ترمیمشوند و رشد کنند.
جراح ابتدا یک برش کوچک ایجاد می کند تا لثه را باز کند و به استخوان فک دسترسی پیدا کند و درون استخوان تعدادی سوراخ ایجاد می کند که بعد پست فلزی ایمپلنت را به طور عمیق درون استخوان فک قرار می دهد که در این مرحله فرایند پیوند با استخوان شروع می شود. (در مرحله ای که استخوان در حال تغییر وجوش خوردن است،بیمار می تواند از دندان مصنوعی موقت استفاده کند. گاهی هم این امکان وجود دارد قبل از عمل جراحی ایمپلنت، به پیوند استخوان نیاز باشد و استخوان بازسازی شود که در این صورت کل فرایند درمان به بیشتر از 9ماه افزایش می یابد.)
در ایمپلنت های فوری فرآیند پیوند ایمپلنت با استخوان وجود ندارد چرا که تمام مراحل ایمپلنت یکجا انجام می شود اما باید بدانید که انجام این مرحله بسیار مهم و ضروری است چرا که باید پایه ای قوی بوجود آورد که بتواند ایمپلنت را نگه دارد و شبیه ریشه ی دندان اصلی کار کند. پس از کامل شدن فرآیند رشد استخوان شما به یک عمل جراحی دیگر نیاز دارید که اباتمنت ایمپلنت نصب شود که این یک نوع جراحی کوچک است و تحت بیهوشی موضعی انجام می شود. اباتمنت ایمپلنت قطعه ای است که روکش ایمپلنت روی آن قرار دارد.
۱.ابتدا جراح لثه را باز می کند تا ایمپلنت دندانی را مشاهده کند
۲. بعد اباتمنت را روی ایمپلنت قرار داده و نصب میکند
۳.بافت لثه اطراف ایمپلنت بسته می شود
همانطور که گفته شد در مواردی خاص مثل ایمپلنت فوری که هر سه مرحله ی ایمپلنت یکجا انجام می شود پس از کاشت پست ایمپلنت، فرایند کاشت اباتمنت ایمپلنت هم انجام می شود که در این حالت نیاز به جراحی های اضافه نیست. توجه داسته باشید که روکش دندان حتما باید زمانی نصب شود که استخوان فک به اندازه ی کافی قوی شده باشد که بتواند دندان جدید را تحمل کند.
شما می توانید با مشورت دندانپزشک از یک دندان مصنوعی که ثابت، متحرک و یا ترکیبی از هردو باشد استفاده کنید:
این دندان مصنوعی به کمک پیچ یا سیمان مخصوص به اباتمنت وصل می شود. در هنگام مسواک زپن و خوابیدن نمی توان آن را از دهان خارج کرد. هر عدد روکش به یک ایمپلنت متصل می شود اما اگر از بریج استفاده شود، چند دندان به کمک یک ایمپلنت به هم وصل می شوند.
نوعی دندان مصنوعی که اطراف آن را لثه پلاستیکی احاطه کرده است. در طول روز می توان ایمپلنت را برای تمیز کردن از دهان خارج کرد. این ایمپلنت متحرک روی پایه فلز سوار است که به خوبی به اباتمنت متصل شده است