ایمپلنت و شرایط استفاده از آن در موقعیت های مختلف

ایمپلنت یکی از مدرن ترین شرایط جایگزینی دندان های از دست رفته است که استفاده از آن شرایطی دارد.  اکنون می خواهیم به سوالاتی پاسخ دهیم که بسیاری از مراجعه کنندگان خواستار رسیدن به جواب آن ها هستند. مثل: آیا شرایطی هست که نتوانیم از ایمپلنت استفاده کنیم.  درحقیقت حدود 95 درصد افردای که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند  می توانند از ایمپلنت استفاده کنند. اما گاهی شرایط خاص مثلا وجود برخی بیماری ها باعث می شود که ایمپلنت دندان با شکست روبه رو شود. این شرایط و موارد خاص شامل موارد زیر هستند:

1.شیمی درمانی و پرتو درمانی: 

بیمارانی که تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی هستند، ایمنی بدنشان پایین آمده و بنابراین بیشتر در معرض عفونت قرار دارند. پزشکان به بیمارانی این چنین اخطار می دهند که اگر کمتر از سه ماه از دوره ی شیمی درمانی آنها و کمتر از شش ماه از دوره ی پرتو درمانی آنها گذشته باشد ایمپلنت  برای آن ها مناسب نیست و احتمال زیادی وجود دارد که کاشت ایمپلنت با شکست رو به رو شود،  علاوبر این احتمال عفونت بافت لثه هم برای این افراد بسیار بالا است.

2.بیماری در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی:

بیماری های مثل لوسمی،  ایدز وMs بیماری های سیستم ایمنی هستند که یکی دیگر از محدودیت های انجام ایمپلنت هستند. معمولا هر فردی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد نمی تواند نتیجه ی خوبی از ایمپلنت بگیرد چرا که برای انجام ایمپلنت،  باید بدن انسان و به خصوص دندان ها سلامت کافی داشته باشند. علاوبر این حفظ بهداشت دهان و دندان و وجود شرایط مناسب در دهان و دندان، به خصوص وجود شرایط مناسب در استخوان فک وبافت لثه برای انجام ایمپلنت اهمیت بسیار زیادی دارد.  یکی از عوارض جانبی بیماری سیستم ایمنی،  ایجاد التهاب است که در بهبود بافت لثه بعد از انجام ایمپلنت اختلال ایجاد می کند.  به عبارتی در بیماران خود ایمنی شرط اصلی ( داشتن دندان های سالم ومحکم)  وجود ندارد. پس احتمال موفقیت ایمپلنت اندک است.

3. بیمارانی که تحت رادیو تراپی به خصوص در ناحیه فک و صورت هستند: 

رادیو تراپی(اشعه رادیو تراپی)  اثرات نا مطلوبی در دهان و دندان دارد مثل اثرات سمی روی بافت های دهان و دندان،  بنابراین برای افرادی که رادیو تراپی می کنند به خصوص در ناحیه ی فک و صورتشان ایمپلنت گزینه ی مناسبی نیست چون ممکن است بهبود لثه را بعد از کاشت ایمپلنت به تاخیر بیندازد.

4.سکته قلبی:

افرادی که طی 6 ماه گذشته سابقه ی سکته قلبی داشته اند نباید اقدام به کاشت ایمپلنت کنند و برای آن محدودیت هایی دارند. البته توجه داشته باشید که گاهی ایمپلنت برای افرادی که عمل پایپس یا جراحی قلب و یا سکته قلبی را تجربه کرده اند موفقیت امیز بوده است فقط این افراد باید شرایط جسمی خوبی داشته باشند پس هر بیمار قبل از شروع درمان ایمپلنت باید شرایط جسمانی خود را بررسی کرده و استرس یا نگرانی غیر قابل کنترلی نداشته باشد. علاوبر این ریلکس و ارام بودن حین عمل هم تاثیر زیادی در موفقیت ایمپلنت دارد.

5.پوکی استخوان: 

یکی دیگر از محدودیت ها برای کاشت ایمپلنت مربوط به افرادی است که دچار پوکی استخوان هستند و بهبود استخوان در این افراد به علت این که از دارو های حاوی بیس فسفونات با دوز بالا طی چند هفته یا چند ماه استفاده می کنند، بسیار کند است.  فوزاماکس مشهورترین داروی حاوی بیس فسفونات است که برای افراد مبتلا به سرطان استخوان و یا افرادی که میزان تراکم استخوان های آن ها کاهش یافته،  تجویز می شود. در افرادی که پوکی استخوان دارند اگر ایمپلنت انجام شود این احتمال  وجود دارد که ایمپلنت به خوبی به استخوان جوش نخورد و بافت لثه به درستی ترمیم نشود