بخش نهایی ایمپلنت، روکش یا همان تاج ایمپلنت است که بر روی پایه ی ایمپلنت قرار می گیرد. روکش ایمپلنت براساس نحوه ساخت و جنس به انواع مختلفی تقسیم می شود. روکش ایمپلنت براساس نحوه ساخت به دو نوع روکش ایمپلنت پیچی و روکش ایمپلنت چسبی تقسیم می شود که در این محتوا، مزایا و معایب روکش ایمپلنت پیچی را مورد بررسی قرارمی دهیم:
از نظر برخی از متخصصان روکش ایمپلنت پیچی بهترین و مناسب ترین روکش برای ایمپلنت است. البته گاهی به خاطر وضعیت دهان ودندان بیمار، متخصصان روکش ایمپلنت چسبی را پیشنهاد می کنند. هزینه ی روکش پیچی ایمپلنت در مقایسه با روکش چسبی ایمپلنا بیشتر است به این دلیل که برای اتصال این روکش به قطعات بیشتری نیاز است. اگر بخواهیم درمورد مزیت این نوع روکش بگوییم، می توان گفت مهم ترین مزیت روکش پیچی ایمپلنت خاصیت بازیابی(قابلیت استفاده مجدد) آن است. از دیگر مزیت های این نوع روکش این است که به خاطر استحکام محکمی که دارند در برابر مشکلات بیولوژیکی و فنی هم مقاوم اند.
توجه داشته باشید که اگر روکش پیچی دندان آسیب دیده باشد جای نگرانی نیست چرا که به راحتی می توان پیچ آن را باز کرد و بعد از خارج کردن و برطرف کردن مشکل دوباره آن را درجای خود قرار داد. درمورد این نوع روکش همانطور که قبلا گفتیم، برای اتصال به پایه ی ایمپلنت نیازی چسب ندارد و دندان پزشک برای برداشتن آن فقط باید پیچ آن را باز کند که این خود مزیت مهمی محسوب می شود اما درمورد روکش ایمپلنت پیچی باید بدانید که این نوع روکش مستعد لب پر شدگی هستند که این لب پرشدگی ها را می توان با مواد همرنگ دندان ترمیم کرد. اما از آنجایی ک روکش ایمپلنت چسبی با چسب به ایمپلنت متصل می شوند مستعد عفونت، التهاب، تحلیل و از بین رفتن استخوان هستند.
باتوجه به آنچه که گفتیم می توان دریافت هریک از روکش های ایمپلنت مزایا و معایب خود را دارند پس روکش ایمپلنت پیچی در کنار مزیت های مهم و چشم گیری که دارد، معایبی هم دارد.
در ادامه معایب روکش ایمپلنت پیچی را مورد بررسی قرار می دهیم:
در روکش ایمپلنت پیچ شونده از مواد مخصوصی برای ترمیم اکلوزال دندان استفاده می شود. این مواد حفره ی دسترسی به پیچ را می پوشانند بنابراین در این حالت احتمال زیادی برای ساییده شدن این مواد وجود دارد.
یکی از خطراتی که روکش ایمپلنت پیچی دارند این است که اگر در قسمت های عقب دندان استفاده شوند، این اشتباه وجود دارد که به اشتباه بلعیده شوند و در این قورت ممکن است وارد مجرای تنفسی شود.
از مشکلات دیگر این نوع روکش ایمپلنت این است که اگر برای دندان های عقب مورد استفاده قرار بگیرند، امکان دسترسی به آن ها راحت نیست.