روکش ایمپلنت چسبی

همانطور که قبلا گفته شد، دونوع روکش ایمپلنت از نظر نحوه ساخت داریم،  روکش ایمپلنت پیچی که در محتوای قبل توضیح دادیم  و دیگری روکش ایمپلنت چسبی که در اینجا باهم بررسی می کنیم. در روکش ایمپلنت چسبی،  روکش با چسب مخصوصی به پایه ی ایمپلنت متصل می شود. برخی از متخصصان معتقد اند که روکش پیچی ایمپلنت بخاطر مزیت هایش نسبت به این نوع روکش (روکش ایمپلنت چسبی)   برتری دارد اما باید گفت کاربرد روکش ایمپلنت چسبی بیشتر از نوع دیگر  روکش است چرا که نصب آن برای دندان پزشک راحت تر است و همچنین چالشی برای سفت کردن پیچ ها در موقعیت های نامناسب (روکش دندان های عقب)  ندارد.  در واقع هر نوع روکش مزیت و معایب مخصوص به خودشان را دارند و نمی توان گفت یکی از این نوع روکش ها فقط دارای مزیت است و هیچ گونه عیبی ندارد.

روکش ایمپلنت چسبی با عنوان روکش ایمپلنت پیمانی هم شناخته می شو چرا که برای نصب آن روی اباتمنت از چسب یا پیمان مخصوصی در دندان پزشکی استفاده می شود و همین باعث شده ک  دندان ها ظاهر طبیعی تری داشته و این نوع روکش  مراجعه کننده ها ی بیشتری داشته باشد.  بنابراین یکی از مزیت های روکش ایمپلنت چسبی این است که چون اتصال باچسب انجام می شود  و حفره دسترسی به پیچ وجود ندارد پس ظاهر زیباتری دارد،  همچنین درمان با این نوع روکش ایمپلنت راحت تر است.  از دیگر مزیت های این نوع روکش، کم هزینه بودن آن است البته توجه کنید که نسبت به روکش ایمپلنت پیچی هزینه ی کمتری دارد و در آخر میتوان مزیت مقاوم بودن آن ها را گفت چرا که این نوع روکش مقاومت بیشتری از خود در برابر شکسته شدن نشان می دهد. روکش ایمپلنت چسبی علاوبر مزایایی که دارد مسلما معایبی هم دارد.  معایبی مثل:  در روکش هایی که با چسب به ایمپلنت متصل می شوند، احتمال ایجاد عفونت، التهاب و حتی تحلیل و از دست رفتن استخوان بیشتر است.  التهاب زمانی است که مقداری از چسب به اطراف لثه نفوذ می کند و باعث بروز حساسیت در ان می شود.  درمورد روکش ایمپلنتی که با چسب به اباتمنت متصل می شود،  برداشتن آن ها برای ترمیم یک چالش است که این یکی از معایب مهم آن ها محسوب می شود. نکته دیگری که در مورد این نوع روکش ها باید بدانید این است که در جاهایی که فضا کم است ( به دلیل کوتاه بودن طول اباتمنت)   امکان افتادن روکش به طور مرتب وجود دارد که در این مواقع روکش ایمپلنت پیچ شونده مورد استفاده قرار می گیرند.

همچنین توجه داشته باشید تا زمانی که روکش دائمی ایمپلنت آماده شود (که معمولا دو سه هفته طول می کشد)  می توان روکش را با چسب ایمپلنت به دندان متصل کرد که چسب های موقتی اند و   چسبندگی کمتری نسبت به چسب های دائمی دارند.  بعد از آماده شدن چسب دائمی، دندان پزشک روکش را از ایمپلنت جدا می کند و با چسب دائمی اتصال روکش و ایمپلنت را انجام می دهد.